"Een brievenbus .. moet bepaalde minimumafmetingen hebben (gleuf 265 mm bij 32 mm, diepte 380 mm) en moet zich op een bepaalde hoogte bevinden (tussen 0,6 en 1,8 m). Deze regels zijn vastgelegd in de artikelen 5 en 6 van de Postregeling 2009."
Dit is toch wel mijn grote liefde onder de brievenbussen. De klep gaat eenvoudig open. Neemt alles in zich zonder moeite. Hoe groot, zwaar, lang, vochtig of dik het ook is, alles gaat er goed in en past ook gewoon. Lekkerder bezorgen kan ik mij niet bedenken. Soms is de eigenaar vergeten haar te ontlasten de vorige avond en is deze in slaap gevallen terwijl ze nog vol is. En dan vraagt het soms wat wrikken en wurmen. Maar niets wat voor haar teveel is. Alles past, altijd. Een kunststof droom.
Ook sommige ijzeren kasten zijn uitstekend als brievenbus. Deze soort is alleen net iets te krap nog.
Ook sommige ijzeren kasten zijn uitstekend als brievenbus. Deze soort is alleen net iets te krap nog.
Alleen is er altijd wel een uitzondering op de regel:
Maar zoals ik ben begonnen, nu ik in de Wikipedia las dat er werkelijk standaard maten bestaan voor een brievenbus, snap ik niet dat er zoveel creatieve uitingen worden toegelaten. Ook dat het blijkbaar mag om jouw brievenbus om tocht een extra toevoeging te geven.
Sommige abonnees, vooral de ouderen slaan er nog wel eens in door namelijk. Elk zuchtje wind laat hun in hun dagelijkse leven bij voorbaat al direct uit hun grijze slof schieten omdat ze denken dat ze binnen vijf minuten dood kunnen neervallen. Hierdoor hebben ze hun hele huis vrijwel luchtdicht gemaakt. Iets wat ze ook graag proberen bij de brievenbus.
Sommige abonnees, vooral de ouderen slaan er nog wel eens in door namelijk. Elk zuchtje wind laat hun in hun dagelijkse leven bij voorbaat al direct uit hun grijze slof schieten omdat ze denken dat ze binnen vijf minuten dood kunnen neervallen. Hierdoor hebben ze hun hele huis vrijwel luchtdicht gemaakt. Iets wat ze ook graag proberen bij de brievenbus.
Deze brievenbus begint vaak bij een bus gemaakt van een zogeheten al eerder genoemde berenklem (vaak koperkleurig), daarachter een borstelrichel, daarachter weer een klep van binnen en vlak dààrachter een gordijn dat gemaakt lijkt te zijn van overgroot-oma's dekbed van 14cm dik. Uiteindelijk blijft er dan vaak van de opening van de brievenbus niet mèèr over dan een paar millimeter om de krant nog naar binnen te kunnen duwen.
En dat terwijl de krant met enige regelmaat de dikte heeft van het jaarlijkse boekenweekgeschenk.
Aangezien mijn vingers mij heilig zijn en ik de krant het liefst onbeschadigd en heel wil bezorgen, vraagt het vaak mijn uiterste doorzettingsvermogen om dit te doen slagen. Hoeveel kracht ik er ook achter zet om die krant naar binnen te krijgen. (Met enige regelmaat heb ik zoveel kracht achter een krant moeten zetten dat ik zelfs door mijn Beats koptelefoon heen kan horen dat alles wat in hun gang staat vandaag een make-over krijgt. Maar dat terzijde.)
Net zo vaak dat de krant ook hierom iets anders dan gewenst door de bus gaat en de abonnee precies ook daarom in zijn of haar Onesi-donderspak en heerlijke warme Minionsloffen om net 7:01 uur de krant alweer opbelt en klaagt over hoe de krant er deze morgen weer uitziet.
Maar we hebben ook de brievenbus op stand. Een flink landhuis of een grote authentieke villa heeft uiteraard ook een dito brievenbus. Vaak is deze niets meer dan een opening in de muur van hoogstens 2cm. breed. Geen haar op het hoofd van deze abonnee dat bedenkt dat geen enkele krant normaal hierin zal passen behalve als deze volledig uit elkaar gehaald wordt en alle pagina's één voor één erin gevouwen worden.
Uiteraard is een boze abonnee wat jou dan al snel ten dele valt want; "Jij kunt dat tuch wel als goedgeaarde krantenbezeurger. Brieven van de postbeude passen hier anders ook huel goed in."
Uitleggen dat dunne enveloppen iets anders zijn dan kranten zo dik als het boekenweekgeschenk, is dan vaak ook onbegonnen werk.
Vaak is het ook nog eens zo dat bij deze brievenbussen de krant opgevangen wordt in een kast erachter want uiteraard is onze laminaten vloer van Canadese wilde bever te mooi om daar een krant op te laten vallen. Alleen is het meest nadelige dat diezelfde kast dan weer zo net groot is als een gemiddelde kinderschoenendoos. Wat betekent dat je zelfs met vereende kracht die krant nooit verticaal bezorgd krijgt maar dat je deze horizontaal zal moeten dubbelvouwen.
Of nog erger: dat je niet weet dat de krant opgevangen wordt en dat wanneer je de krant bij het voelen van het vastzitten een extra stoot geeft om toch nog deze naar binnen te krijgen, dat je het voor elkaar krijgt om die gehele kast, die van aluminium gemaakt is vaak, volledig van de deur aan de binnenkant weet te breken en deze, door jouw hoogst gemotiveerde bezorgtalent, op de plavuizen vloer valt om half 5 's ochtends.
Abonnees stoppen zelf ook soms wat in hun brievenbus vanaf de binnenkant. We kennen de berenklemmen waaruit een brievenbus soms is opgebouwd, de opvangkasten, borstelrichels en kleppen, maar zonder al teveel moeite hangt er ook een volledige garderobe uit de brievenbus; Handschoenen, sjaals, mutsen, sokken, handdoeken en anders ook bijzondere attributen zoals deurstoppers. Alles, zoals het eruit ziet, om de bus niet te laten klepperen 's nachts. Maar niemand die erbij stil staat dat er hierdoor dan ook geen krant meer naar binnen kan. Dus heel soms mag je dan, wanneer je eigenlijk geen tijd hebt ervoor, ook nog eens een brievenbus leegpeuteren voor je de krant kan bezorgen. Eerst haal ik altijd alles eruit, leg dat voor de deur en dan pas kan ik de krant erin doen.
Erg frustrerend en zo enorm inefficiēnt.
En wat betreft die standaard maten. Het lijkt een erg oude wet al te zijn maar toch kom ik nog genoeg brievenbussen tegen op oude huizen van voor de oorlog die buiten elke standaard maat wel vallen zoals je nu ook wel hebt kunnen zien.
Deze bus bijvoorbeeld lijkt vanaf voor een normale brievenbusklep. Zo ik was blij op mijn eerste dag. Maar zonder dat ik verder keek merkte ik dat de krant er niet normaal in ging. Wat bleek? De klep is niet alleen maar bevestigd op een kleiner gat in de deur zonder deze aan te passen aan de klep erop maar de krant bleef ook nog eens hangen achter een bevestigde richel op de klep zonder enig zichtbaar nut.
Maar ook deze brievenbussen op een 'moderne' flat vallen buiten elke maat. Als bezorger moet je de krant in de bus bezorgen. Alleen hier zijn ze zo smal gemaakt dat een krant er bij voorbaat uit moet steken! Wat betekent dat ook hier de krant op een iets andere manier gevouwen bezorgd wordt.
En als laatste, weet je welke brievenbussen echt de ergste gruwel zijn in de winter? Die brievenbussen die een klep hebben van exclusief ultradun plaatstaal. Misschien hartstikke hipster maar in de winter snijdt het vol door jouw uitgedroogde huid heen als je deze alleen al wilt openen. Maar godzijdank heb ik er daarvan niets in mijn wijken. Ik mag het doen met de brievenbussen die ik je vandaag hebt laten zien.
Zoals je hebt kunnen lezen vraagt het goed bezorgen van een krant in een brievenbus nog aardig wat van een bezorger. Het is vaak veel meer dan alleen dat. Niets iets om lichtzinnig mee om te gaan.
In een volgende allerlaatste blog van deze reeks geef ik jullie meer inzicht in de vertraging van bezorging en waarom jij als abonnee soms een krant niet ontvangt.
En dat terwijl de krant met enige regelmaat de dikte heeft van het jaarlijkse boekenweekgeschenk.
Aangezien mijn vingers mij heilig zijn en ik de krant het liefst onbeschadigd en heel wil bezorgen, vraagt het vaak mijn uiterste doorzettingsvermogen om dit te doen slagen. Hoeveel kracht ik er ook achter zet om die krant naar binnen te krijgen. (Met enige regelmaat heb ik zoveel kracht achter een krant moeten zetten dat ik zelfs door mijn Beats koptelefoon heen kan horen dat alles wat in hun gang staat vandaag een make-over krijgt. Maar dat terzijde.)
Net zo vaak dat de krant ook hierom iets anders dan gewenst door de bus gaat en de abonnee precies ook daarom in zijn of haar Onesi-donderspak en heerlijke warme Minionsloffen om net 7:01 uur de krant alweer opbelt en klaagt over hoe de krant er deze morgen weer uitziet.
(Als je goed oplet zie je dat er nog sleutels in het slot zitten. Iets wat een dagelijks gebruik is door mijn gehele wijk. Of ze laten het in het autoslot zelfs zitten. Vaak gewoon de avond ervoor vergeten en de nacht lang niet opgemerkt. Hoezo "maak het de inbreker niet makkelijk"?)
Maar we hebben ook de brievenbus op stand. Een flink landhuis of een grote authentieke villa heeft uiteraard ook een dito brievenbus. Vaak is deze niets meer dan een opening in de muur van hoogstens 2cm. breed. Geen haar op het hoofd van deze abonnee dat bedenkt dat geen enkele krant normaal hierin zal passen behalve als deze volledig uit elkaar gehaald wordt en alle pagina's één voor één erin gevouwen worden.
Uiteraard is een boze abonnee wat jou dan al snel ten dele valt want; "Jij kunt dat tuch wel als goedgeaarde krantenbezeurger. Brieven van de postbeude passen hier anders ook huel goed in."
Uitleggen dat dunne enveloppen iets anders zijn dan kranten zo dik als het boekenweekgeschenk, is dan vaak ook onbegonnen werk.
Vaak is het ook nog eens zo dat bij deze brievenbussen de krant opgevangen wordt in een kast erachter want uiteraard is onze laminaten vloer van Canadese wilde bever te mooi om daar een krant op te laten vallen. Alleen is het meest nadelige dat diezelfde kast dan weer zo net groot is als een gemiddelde kinderschoenendoos. Wat betekent dat je zelfs met vereende kracht die krant nooit verticaal bezorgd krijgt maar dat je deze horizontaal zal moeten dubbelvouwen.
Of nog erger: dat je niet weet dat de krant opgevangen wordt en dat wanneer je de krant bij het voelen van het vastzitten een extra stoot geeft om toch nog deze naar binnen te krijgen, dat je het voor elkaar krijgt om die gehele kast, die van aluminium gemaakt is vaak, volledig van de deur aan de binnenkant weet te breken en deze, door jouw hoogst gemotiveerde bezorgtalent, op de plavuizen vloer valt om half 5 's ochtends.
Abonnees stoppen zelf ook soms wat in hun brievenbus vanaf de binnenkant. We kennen de berenklemmen waaruit een brievenbus soms is opgebouwd, de opvangkasten, borstelrichels en kleppen, maar zonder al teveel moeite hangt er ook een volledige garderobe uit de brievenbus; Handschoenen, sjaals, mutsen, sokken, handdoeken en anders ook bijzondere attributen zoals deurstoppers. Alles, zoals het eruit ziet, om de bus niet te laten klepperen 's nachts. Maar niemand die erbij stil staat dat er hierdoor dan ook geen krant meer naar binnen kan. Dus heel soms mag je dan, wanneer je eigenlijk geen tijd hebt ervoor, ook nog eens een brievenbus leegpeuteren voor je de krant kan bezorgen. Eerst haal ik altijd alles eruit, leg dat voor de deur en dan pas kan ik de krant erin doen.
Erg frustrerend en zo enorm inefficiēnt.
En wat betreft die standaard maten. Het lijkt een erg oude wet al te zijn maar toch kom ik nog genoeg brievenbussen tegen op oude huizen van voor de oorlog die buiten elke standaard maat wel vallen zoals je nu ook wel hebt kunnen zien.
Deze bus bijvoorbeeld lijkt vanaf voor een normale brievenbusklep. Zo ik was blij op mijn eerste dag. Maar zonder dat ik verder keek merkte ik dat de krant er niet normaal in ging. Wat bleek? De klep is niet alleen maar bevestigd op een kleiner gat in de deur zonder deze aan te passen aan de klep erop maar de krant bleef ook nog eens hangen achter een bevestigde richel op de klep zonder enig zichtbaar nut.
Maar ook deze brievenbussen op een 'moderne' flat vallen buiten elke maat. Als bezorger moet je de krant in de bus bezorgen. Alleen hier zijn ze zo smal gemaakt dat een krant er bij voorbaat uit moet steken! Wat betekent dat ook hier de krant op een iets andere manier gevouwen bezorgd wordt.
En als laatste, weet je welke brievenbussen echt de ergste gruwel zijn in de winter? Die brievenbussen die een klep hebben van exclusief ultradun plaatstaal. Misschien hartstikke hipster maar in de winter snijdt het vol door jouw uitgedroogde huid heen als je deze alleen al wilt openen. Maar godzijdank heb ik er daarvan niets in mijn wijken. Ik mag het doen met de brievenbussen die ik je vandaag hebt laten zien.
Zoals je hebt kunnen lezen vraagt het goed bezorgen van een krant in een brievenbus nog aardig wat van een bezorger. Het is vaak veel meer dan alleen dat. Niets iets om lichtzinnig mee om te gaan.
In een volgende allerlaatste blog van deze reeks geef ik jullie meer inzicht in de vertraging van bezorging en waarom jij als abonnee soms een krant niet ontvangt.
Waarom kan niet elke brievenbus zoals deze zijn?! Gewoon een gat in de deur. Niets moeilijks.
Dé natte droom van elke bezorger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten