donderdag 27 augustus 2015

Huisnummers,

Het is nu duidelijk wat de krant is en hoe veelzijdig deze kan zijn voor een bezorger. Nu het ding nog bezorgen.

Vroegâh werd je ingelopen op een wijk door een vorige bezorger of wie dan ook maar die wijk dromend kon doen: "Daar is die straat, hier is dat huis en daar kan je die brievenbus vinden." Maar helaas, wij bezorgers zijn een uitstervend ras en er is niemand meer 'over' voor ons op dat moment. Wij missen al ruim drie bezorgers zelfs op mijn eigen krantenschuur! #Help
Nu is het daarom eerder: "Dit is de looplijst. Succes!" Eh.. Bedankt! Grmbl. 


Voor je naar de wijk fietst denk je al na over de wijk en heb je de straten doorgenomen. Het is verstandig om een smartphone bij je te hebben met GPS want een gemeente kan nog wel eens bezuinigd hebben op straatnaamborden. En loop je in een authentiek dorp dan kan je straatverlichting al helemaal vergeten, behalve bij de plaatselijke kerk, en dan is het ook wel een aanrader om een smartphone met flitslicht te hebben en of een zaklantaarn bij je die minimaal zo fel schijnt als de zon zelf. 

Op de looplijst had je al gezien dat in die en die straat nummer 1 & 3 een PZC willen. Dat is een makkie, denk je. En in je hoofd op de weg er naar toe heb je de wijk al voor de helft bezorgd. 
En dan kom je daar aan en dan is die straat een landweg bijvoorbeeld met maar 1 huis. Dus kat in het bakkie, dat moet nr 1 of 3 zijn. Je kijkt bij de deur van het huis, blijkt het nr. 10 te zijn! De moed zinkt je nu al in de schoenen want waar en hoe ver liggen de nr's die je nodig hebt?! Want het is pikkedonker en het huis voor je is alleen nog maar zichtbaar als een silhouet.

En dit is dan nog maar de eerste abonnee.  Op zo'n moment is er géén tijd om lang te gaan zoeken, want voor 7 uur wordt verwacht dat jij de krant hebt bezorgd, vooral als je niet weet waar je moet zoeken en je nergens een verwijzing ziet naar deze nr's. 
Deze abonnee als je eerste klacht accepteren is het enige dat je kan doen dan op zo'n moment. 
Overdag terugkomen, en of aanbellen bij nr. 10, is vaak verstandig. Want dan blijkt dat de gezochte nr's bijvoorbeeld van een vakantiewoning zijn verstopt achter het huis wat je 's nachts als enige zag staan. 
Soms kan het ook zijn dat de straat 2 kilometer buiten jouw bezorgwijk ligt en iemand op kantoor dacht dat de afstand op de kaart dezelfde afstand is als in het echt, en de straat dus dichtbij jouw wijk ligt. Ofwel dat de nr's die jij nodig hebt dus 2 kilometer verder zijn dan jouw bezorgwijk werkelijk is en deze abonnees veel verder wonen dan jij dacht.
Soms kan het zelfs een spookadres zijn en heeft iemand het adres opgegeven om af te zijn van de straatverkoper die diegene voor een betaalde krant een gratis abonnement wilde aansmeren.

In mijn wijk heb je ook straten die verspringende nummers hebben. Het is geen uitzondering dat de directe woning naast bijvoorbeeld nummer 2 plots nummer 8 is! 8 is in dit voorbeeld een abonnee. Als de straat oneven en even verdeeld is, en je er dus van uitgaat dat je bij nummer 2, drie huizen naar links moet zoeken of drie naar rechts, ben je zo op jouw eerste ochtend al direct veel tijd kwijt. En daar blijft het niet bij. Want de nummers die wel goed verlicht en zichtbaar zijn die zijn weer geen abonnee. Nummer 10 had ik direct gevonden: groot nummerbord aan de woning, uitstekend verlicht en geen plantenemmertjes ervoor, een klimop of enige speciale hipster-uitingen die het zicht erop belemmeren. Evenals nummer 14 die er bijna een grote pijl van 5 meter hoog op had gericht, zo duidelijk en groot aangegeven was dit nummer.
Maar nummer 8, die vond ik pas toen ik drie lagen klimop wegveegde
naast de deur en ik mijn telefoon erop liet schijnen omdat dit nummer vrijwel onzichtbaar was in het donker.


Sommige abonnees vinden zichzelf echt te min voor zoiets als een onbenullig nummerbord. Dat is iets voor het plebs, lijken ze haast ermee te willen zeggen. Maar dat ze de krant willen is meer dan zeker wanneer ze de volgende dag een klacht geven dat jij hem nòòòit bezorgd wanneer je hem op jouw eerste dag domweg niet kon bezorgen omdat je het huisnummer niet kon vinden.

(Huinummer blijkt links in het keukenraam te staan, onderaan in een hoekje)


Maar zogezegd zijn er ook hipster-abonnees die iedereen laten weten met een heel groot in-dit-huis-wordt-er-van-elkaar-gehouden-bord en dat er ergens onderaan dan heel klein staat op welk huisnummer dit dan gebeurt.
Ook zijn er de echt creatieve hipsters die een nummerbordje links naast de deur op schouderhoogte maar 'gewoontjes' vinden en deze daarom dan ook echt óveral plaatsen! Op de kliko, ergens met een klein bordje in het raampje boven de deur, bij het keukenraam klein een stuk verder naast de deur of ze hebben iets vervaardigd van welk materiaal dan ook in hun eigen handschrift waarbij dat van mijn oma nog schoonschrift lijkt en leesbaar.

Mensen lijken soms echt niet te beseffen dat het 's nachts donker is en hoe belangrijk het is dat wij het nummer goed kunnen lezen vanaf de straatkant. En dit geldt voor meerdere bezorgservice's waaronder apothekers, postbodes en hulpdiensten.

(Rechts schuin voor je is een huis. Werkelijke weergave. En dit is dan in een woonwijk!)


In een volgende blog nemen we de weg naar de brievenbus eens door. Een hel op zichzelf.






2 opmerkingen: